Ψωρίαση: Μια χρόνια φλεγμονώδης πάθηση με πολλαπλούς αιτιολογικούς παράγοντες και σύγχρονες θεραπείες

Γυναίκα ξύνει το δέρμα του χεριού της λόγω φαγούρας ή ερεθισμού, σύμπτωμα ψωρίασης
Περιεχόμενα άρθρου

Γράφει ο:
Κυριάκος Κυριακόπουλος
Γενικός/Οικογενειακός Ιατρός, Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας Medifirst, Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής Medifirst Αμαρουσίου, Συντονιστής Τμήματος Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής Εξωτερικών Ιατρείων Αθηναϊκής Γενικής Κλινικής


Η 29η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης, με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τη νόσο, την καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος και την υποστήριξη των ανθρώπων που ζουν με αυτήν. Πρόκειται για μια χρόνια υποτροπιάζουσα, φλεγμονώδη δερματοπάθεια, μη μεταδιδόμενη, που την συναντάμε σε κάποια από τις μορφές της στο 2-3% περίπου του ελληνικού αλλά και του παγκόσμιου πληθυσμού. Μπορεί να προσβάλει όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου, φυλής και ηλικίας – αν και είναι συχνότερη σε ενήλικες μεταξύ 20-40 ετών. Θεωρείται νόσος με ανοσολογικό υπόστρωμα που χαρακτηρίζεται από ανώμαλο και υπέρμετρο πολλαπλασιασμό και ωρίμανση δερματικών κυττάρων της επιδερμίδας.

Πολλοί παράγοντες μπορεί να συμβάλουν στην εμφάνισή της, αν και γενικά η ακριβής αιτία της νόσου δεν είναι γνωστή. Γενετικοί παράγοντες αλλά και άλλοι όπως περιβαλλοντικοί (ήλιος), ψυχολογικοί (στρες), οργανικοί (μεταβολικοί, ορμονικοί) και επιπλέον καθημερινές συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ, κάποια είδη διατροφής), έχουν ενοχοποιηθεί για την ψωρίαση – είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό.

Συμπτώματα και θεραπεία

Τα συμπτώματα στις διάφορες μορφές της νόσου ποικίλουν, με συνηθέστερα τη φαγούρα, το κάψιμο και τον πόνο. Οι βασικές κλινικές εκδηλώσεις είναι ερύθημα, πάχυνση και λέπια. Οι περισσότεροι τύποι έχουν εξάρσεις και υφέσεις και η χρονική διάρκειά τους ποικίλει.

Διαφορετικές θεραπευτικές παρεμβάσεις έχουν αναπτυχθεί για την ψωρίαση ανάλογα με τη βαρύτητα, την έκταση του σώματος που προσβάλλει, την επίδραση στην ποιότητα ζωής και τις συννοσηρότητες του ασθενούς και τα φάρμακα που λαμβάνει. Απαιτείται εξατομικευμένη, μακροχρόνια παρακολούθηση και συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό, αλλά και μακροχρόνια θεραπεία.

Τρεις είναι οι βασικές θεραπευτικές παρεμβάσεις: τοπική, φωτοθεραπεία (χρήση της υπεριώδους ακτινοβολίας) και συστηματική θεραπεία (αγωγή από το στόμα είτε σε ενέσιμη μορφή – βιολογικοί παράγοντες).

Ο δερματολόγος είναι ο αρμόδιος γιατρός για την παρακολούθηση και τη θεραπεία των ασθενών με ψωρίαση. Καθορίζει το θεραπευτικό πλάνο και επαναξιολογεί σε τακτικές επισκέψεις την πορεία του πάσχοντα από τη νόσο.